Na de thuiszege tegen Suawoude wachtte de, op voorhand, als lastig bestempelde uitwedstrijd tegen VVT. In de slotfase maakte SC Veenwouden het zichzelf nog vrij lastig maar won wel met 2 – 3. Tijdens de voorgaande ontmoetingen tussen VVT en SC Veenwouden op competitieniveau kon deze affiche rekenen op een massa volk langs de zijlijn. Deze tijden komen hopelijk weer eens terug, maar op een sportief treffen tussen deze twee ploegen in de 5e klasse, daar zit de neutrale toeschouwer niet echt op te wachten. Op zich jammer want deze competitiewedstrijd had dit wel verdiend. Twee ploegen die vol voor de winst gingen en de aanwezige toeschouwers zagen dat de Feanwâldsters binnen de eerste vijf minuten van deze wedstrijd twee prima kansen kregen om de score te openen. Een opgelegde kans voor Sybrand de Graaf, die zichzelf op fraaie wijze vrijspeelde voor VVT-doelman Bart Gjalt Zuidema, en een complete mispeer van Robbert Lodewijks, na een prima voorzet van Wytse van der Mark; deze mogelijkheden waren allen niet besteed aan de ploeg van trainer Wilko de Haan. VVT probeerde zich met strijdlust sportief weer terug te knokken in dit vermakelijke duel, al leverde dit geen al te grote problemen op voor keeper Darius Veenstra. Herko Mook speelde prima en Robbert Lodewijks ontpopte zich als een ware plaag voor de verdediging van VVT. Een aardige serie aan hoekschoppen, ten gunste van SC Veenwouden, bracht ook in de eerste helft niet het resultaat waarop de meegereisde SCV-supporters hadden gehoopt. Dan moest het maar in de tweede helft gebeuren en gelukkig kregen de Feanwâldsters na de thee wel loon naar werken. In de 57e minuut legde, middels een hoekschop, Sjoerd Gorter de bal precies voor het hoofd van Herko Mook die met dit buitenkansje koppend wel raad wist: 0 – 1. De ploeg van trainer Jan van der Lei was het voor even kwijt en daar maakte SC Veenwouden dankbaar gebruik van. Drie minuten na de 0 – 1 gaf Robbert Lodewijks de bal op een presenteerblaadje aan Sybrand de Graaf die het kleinood met een stiftje tegen het net deponeerde; 0 – 2. Zes minuten later kreeg aanvoerder Wierd de Vries van de VVT defensie alle ruimte om net buiten het strafschopgebied kiezelhard uit te halen; 0 – 3. “Drie punten in de tas”, dacht alles en iedereen die de formatie van trainer Wilko de Haan een warm hart toe draagt. De 1 – 3, gescoord door Jesse Maas in de 73e minuut, bracht bij VVT weer het geloof dat er deze middag minimaal nog wel een gelijkspel kon worden behaald. Ook bij SC Veenwouden kwam deze gedachte op zodat de SCV spelers binnen de krijtlijnen weer eens achteruit begonnen te lopen, zodat er veel ruimte ontstond tussen de linies. VVT ging naarstig op zoek naar de aansluitingstreffer en de Feanwâldsters probeerden middels de lange bal de aanval te bereiken wat maar sporadisch lukte. Met nog een handvol minuten zuivere speeltijd op de klok zag scheidsrechter E.F. van Sertima dat één der SCV-spelers binnen het eigen strafschopgebied de bal beroerde met de hand. De daaruit voorvloeiende strafschop werd benut door Patrick Wagter: 2 – 3. Tijdens de resterende speeltijd gooide VVT alles op alles, maar SCV bleef bewonderingswaardig koel verdedigen, iets wat we wel eens anders hebben gezien bij de ploeg van trainer Wilko de Haan. De opluchting was er echter niet minder om nadat scheidsrechter Van Sertima voor het einde van deze wedstrijd had gefloten. Drie punten in de tas richting Feanwâlden en weer iets meer zelfvertrouwen gekweekt die zeer zeker nodig is voor het resterende programma tijdens deze voetbaljaargang.