Bron: website Oeverzwaluwen

Er waaide een hoopvolle frisse wind door het seizoen van Oeverzwaluwen. Wedstrijd na wedstrijd werd gewonnen met overtuiging en soms een beetje geluk van een ploeg die vleugels had — en passend bij de clubnaam, leek het team te zweven op de thermiek van succes. Tegenstanders werden één voor één aan de kant gezet, de tribunes gonsden van hoopvolle gesprekken en zelfs het scorebord leek in de ban van de euforie.

Maar nu het einde van de competitie in zicht is, is die wind gaan liggen. De vleugels hangen wat zwaarder en de stappen ogen stroever. Het onfortuinlijke verlies tegen de Hielpers had een voorbode moeten zijn. Het mannelijke voetbal dat trainer Bakker graag wil zien wordt door enkele spelers verkeerd geïnterpreteerd en dat levert gele en rode kaarten op. Er spelen overal en nergens pijntjes op en de schorsingen beginnen door te wegen. Het seizoen, ooit vol vuur en verwachting, dooft langzaam uit — als een nachtkaars: geen klap, geen rook, geen spektakel, slechts een zacht verdwijnend vlammetje in de schemering van wat had kunnen zijn.

De tegenstander van vanmiddag, UDIROS zit wel in een goede flow. Ze draaien goed mee in de periode en er valt voor hen dus genoeg te winnen vanmiddag.
Het basiselftal bestaat vandaag uit; Feike Pjotr op goal. De backs luisteren naar de namen Jurgen en Dytmer. Yvo en Joey in het centrum. Jouke op 6, Mark op 8 en Robin op 10. De buitens zijn Timo en William en Thijs staat in de spits.
Jorn is niet fit genoeg en Gert Hum is geschorst.
Voor aftrap van de wedstrijd lijkt het veldmeester Wout verstandig om nog even te sproeien, ‘’it is no wat stroef’’…

Eerste helft:
Wanneer arbiter Bos even na half drie voor de aftrap fluit, blijkt het veld inderdaad niet meer stroef te zijn.
Na een luttele 4 minuten waant Yvo zich als Bambi op het ijs. Hij knoffelt wat met de bal om, glijdt half uit en de topschutter van UDIROS weet zich wel raad met dit presentje. Koelbloedig rondt hij af en zo kijken we al vroeg tegen een 0-1 achterstand aan. Wanneer even later, na onvoldoende ingrijpen aan de Sweltsjeskant de bal opnieuw knullig wordt verspeeld, kan de tweede op het scorebord voor de gasten uit Nieuwehorne.
Tomme…. Na een kleine 20 minuten herpakken we ons wat en worden gelijk gevaarlijk. Robin krijgt een stuk of 10 vrije trappen en één daarvan teistert de lat. Thijs treft met zijn inzet de paal en na een goed lopende aanval kan hij de 1-2 maken.
Dit is dan ook de ruststand.

De woorden die trainer Bakker in de rust gebruikt komen niet door de censuur van dit verslag, dus deze moet ik u helaas (of eigenlijk niet) besparen. Korte en bondige samenvatting is; Waar zijn we in hemelsnaam mee bezig?

De tweede helft:
Het antwoord op die vraag kunnen we na de tweede helft nog niet geven. Onvoldoende en inadequaat wegwerken zorgt ervoor dat de handige ’10 op randje zestien de bal voor zijn voeten krijgt. De bal lijkt houdbaar, maar Feike P. heeft onvoldoende zicht op de bal en zo hobbelt deze tegen de touwen, 1-3.
Wanneer niet veel later ook de 1-4 valt is de wedstrijd gespeeld. Timo tikt de 2-4 nog binnen, maar luttele ogenblikken na deze aansluitingstreffer kegelt William een speler van UDIROS tegen het gras. Hij doet dat binnen de 16 en dus verdwijnt de bal op de stip, 2-5.
Niet veel later pakt William ook nog zijn tweede gele en dus rode kaart en moeten de blauwhemden het verder rooien met z’n tienen.
In een wedstrijd die van Koudumer kant niet om aan te gluren is, kan de leidsman van dienst niet snel genoeg fluiten voor het einde. Wanneer de beste man dat dan doet klinkt het als een sein van verlossing.
Snel douchen om de frustratie en schaamte voor wat zich heeft afgespeeld door te spoelen in het afvoerputje.

En zo lijkt Oeverzwaluwen dit seizoen af  te sluiten— niet met een zinderende climax, maar met een stille zucht. UDIROS streed vanmiddag voor elke meter en was bovendien koelbloedig in de afronding, terwijl de thuisploeg zoekende blijft naar de vorm van weleer. De echo van wat had kunnen zijn, dwarrelt na in de lege ogen van de spelers en tussen de lijnen van het veld. Een periode pakken hebben we niet meer in eigen handen, maar moet dan via via via binnen gehengeld worden. Afijn, na zo’n wedstrijd moet je misschien ook wel niet eens om promotie willen voetballen. De (nacht)kaars brandt nog lichtjes, maar voor hoe lang nog? Krijgen we met elkaar de schouders er weer onder? Of eindigen we dit seizoen met het geluid van de stille trom?

Wordt vervolgd:
zaterdag 10 mei in Oudega tegen de Wâlde. We hopen op uw steun, we kunnen het goed gebruiken.

Groet,
Selectie Oeverzwaluwen.