Deinum, een dorp aan de rand van Leeuwarden, ademt voetbal. Wie terugkijkt naar de geschiedenis, ziet Sparta ’59 als de bakermat. Opgericht in 1959, in navolging van het kampioenschap van Sparta Rotterdam, groeide de club uit tot het sportieve hart van het dorp. Vele generaties kinderen leerden er voetballen, vaak op een wat ouderwets zandveld, maar altijd met karakter.

Toch veranderden de tijden. Clubs hadden het moeilijk, vrijwilligers waren schaars en accommodaties vroegen om modernisering. Daarom werd in 2016 de stap gezet: Sparta ’59 fuseerde met andere Deinumer sportverenigingen waaronder kaatsen, korfbal en gymnastiek tot één omnisportvereniging: SF Deinum. Met een nieuw complex, Sportpark De Fjouwer, kwam er frisse energie. De fusie bleek een schot in de roos: sporten, samenwerken en “mienskip” werden de kernwoorden.

We kwamen eigenlijk voor Bram Kroes, de linksbuiten die al jaren gezichtsbepalend is bij Deinum. Maar voor het ballenhok liepen we trainer Martin Westerhof tegen het lijf. Het werd een gesprek dat veel meer vertelde over de ziel van SF Deinum dan we vooraf hadden kunnen bedenken.

“Mooie vereniging, mooie club, mooi complex, leuke jongens en vooral grettige jongens.”

Martin Westerhof staat dit seizoen voor het tweede jaar voor de groep. Hij heeft het uitstekend naar zijn zin. “Mooie vereniging, mooie club, mooi complex, leuke jongens en vooral grettige jongens,” zegt hij ritmisch.

De selectie van SF Deinum 1 bestaat uit 20 spelers, waarvan vrijwel iedereen een echte Deinumer is. Alleen Jordi en Youri komen uit Leeuwarden. Dat dorpskarakter is de basis van de club. “Je selecteert jezelf hier,” legt Westerhof uit. “Iedereen kan basis spelen, maar je moet er wel zijn en willen trainen. Fitheid is heilig. Deze ploeg is superfit, door eigen inzet én door onze trainingen.”

“Patrick moet eigenlijk straks hoofdtrainer van het eerste worden.”

Met Durk Visser, een Deinumer in hart en nieren, is de nieuwe assistent trainer gevonden. “Dat lost zichzelf altijd weer op,” zegt Westerhof nuchter. Vorig jaar was Patrick Hoving nog assistent trainer, maar die haalde zijn trainersdiploma en staat nu op eigen benen als trainer van het tweede elftal. John stapte met hem mee, John was vorig jaar teammanager. Westerhof glundert: “Patrick moet eigenlijk straks hoofdtrainer van het eerste worden. Minuten maken, eigen keuzes maken, dat hoort erbij.”

Heeft hij zelf ambities om door te groeien naar hogere niveaus? Het antwoord is resoluut: nee. “Je moet leuke dingen doen. Het mooiste uit een selectie halen. Ik teken altijd voor één jaar. Stel dat het niet werkt of de rek is eruit, dan moet de club je niet hoeven afkopen. Een vereniging draait op contributies, vrijwilligers en sponsors. Die moet je niet met zoiets opzadelen.”

“Als je het financieel moet hebben van amateurtrainer zijn, doe je iets verkeerd.”

Zijn filosofie is simpel en eerlijk: het gaat niet om carrière maken, maar om plezier, ontwikkeling en saamhorigheid. “Als je het financieel moet hebben van amateurtrainer zijn, doe je iets verkeerd.”

En dan de speler waarvoor we kwamen: Bram Kroes, linksbuiten, en al negen jaar een dragende kracht van SF Deinum. Daarvoor speelde hij vier jaar bij Sparta ’59 in het eerste.

Bram begon in de jeugd, vanaf de F’jes, en doorliep vrijwel altijd de eerste teams. “Sparta had karakter,” zegt hij, “maar was wat ouderwets. Trainen op zand, dat was eigenlijk niks waard. Wat we nu hebben met SF Deinum is fantastisch. Een mooi complex, goede velden, dit is top.”

“We pakten maar vier punten, door vier keer gelijk te spelen.”

Zijn sportieve hoogtepunt? Zonder twijfel de promotie naar de Derde Klasse. “We verloren de eerste wedstrijd in de nacompetitie, maar kregen toch nog een kans. Uiteindelijk via penalty’s promoveren in de laatste wedstrijd, dat was geweldig. Helaas wel op een zondag, dus die maandag was zwaar,” lacht hij.

Het seizoen daarna was meteen ook een dieptepunt. “We pakten maar vier punten, door vier keer gelijk te spelen. Tegelijk maakten we de overstap van zondag naar zaterdag. Dat was een ander niveau. Heel lastig jaar.”

Kroes is geen speler die leeft voor doelpunten, maar voor het team. “Ik hou meer van assists dan van scoren.” We vragen Kroes: zelf maken of afgeven? “Dan kies ik afgeven. Vaak op Tjeerd Feddema, die heeft er wel een aantal gehad.”

Zijn fitheid is indrukwekkend. Hij fietst, rent, gaat naar de sportschool en speelt voetbal. Zelfs een triatlon gaat hij niet uit de weg. “Komend weekend doe ik mee in Heerenveen. Voor de fun, via het werk.”

“Een huis kopen hier is lastig. Het is een kwestie van gunnen, anders heb je pech.”

Concurrentie binnen het team ervaart hij positief. “Er zijn periodes geweest dat ik niet speelde, dan ga je nog harder trainen. Het is leuke concurrentie, het hoort erbij.”

Hoewel Bram oorspronkelijk uit Leeuwarden komt, speelt hij al 18 jaar in Deinum. “Een huis kopen hier is lastig. Het is een kwestie van gunnen, anders heb je pech. Veel jonge mensen trekken daarom naar Leeuwarden, dat is maar zes kilometer verderop. Maar ik wil graag terug, dat staat op mijn wensenlijst. Nu mijn vriendin nog overtuigen en er tussenkomen.”

De relatie tussen trainer Westerhof en zijn selectie is uitstekend. Bram: “We zijn heel tevreden met Martin. Streng als het moet, maar je leert veel van hem. Hij betrekt ook jongens van het tweede, haalt er veel bij. Dat is top.”

Westerhof ziet dat ook. Hij benadrukt de positieve groei van de groep, ondanks de jonge spelers en de “domme punten” die vorig seizoen werden verloren. “Zolang de intentie maar voetballen is, is dat prima,” zegt hij.

“Zolang mogelijk meedraaien met het eerste, plezier maken, assists geven en fit blijven.”

Wat blijft hangen na dit gesprek is de kracht van mienskip, het Friese begrip voor saamhorigheid en gemeenschap. SF Deinum is meer dan een voetbalclub. Het is een dorpsvereniging waar sport, plezier en vriendschap samenkomen.

Met een fitte selectie, een trainer die plezier en ontwikkeling boven alles stelt, en spelers als Bram Kroes die trouw zijn aan de club en aan het dorp, staat SF Deinum stevig in de Vierde Klasse. Ambities om hogerop te spelen zijn er niet direct. Maar mocht promotie komen, dan is de ploeg er dit keer meer op voorbereid.

Want zoals Westerhof het zegt: “Je moet leuke dingen doen. Het mooiste uit een selectie halen.”

En zoals Bram het leeft: “Zolang mogelijk meedraaien met het eerste, plezier maken, assists geven en fit blijven.”