‘’De laatste keer dat ik hier moest fluiten, toen kietelde het gras mij onder de oksels.’’ Het zijn de nu al legendarische woorden van Peter van Veen, de scheidsrechter van vandaag. Het gras lag er nu al een stuk beter bij in vergelijking met toen. Maar wij zijn nog lang niet tevreden. Het gras staat nog altijd te hoog, dus wederom de immer tegen dovemansoren gerichte noodkreet om op vrijdag of zaterdagochtend te maaien!

Daar zat hij, aan het begin van de commissiekamer-tafel. De debutant reservekeeper Siem van der Hoogt. En direct was daar de volle laag, van de heer Tjalling Terpstra. Wat was er aan de hand? Nou, een doodszonde, van onze Siem. Daar zat hij, met het meest afschuwelijke shirt dat moeder aarde ooit geproduceerd heeft. Een shirt van het meest walgelijke clubje op planeet Terra. Dat clubje, 37 mijl (=omgerekend 59 kilometer) verwijderd van die allergrootste, de beste, de mooiste club, Liverpool geheten. Daar zat hij dus, op het plekje van Johannes Agricola, in een…Manchester United shirt. Maar, de rust al gauw wedergekeerd, na bevestiging vanuit Siem dat hij geen fan van dat clubje was. Zonder gekheid, welkom bij het 1e, Siem! (Ja, ondanks het beschamende verlies van afgelopen zondag, staat de verslaggever voor de volle 100% achter zijn woorden!!!)

Goed, over tot de orde van de dag: voetbal. Thuis tegen Oosterwolde was het in de 1e helft Oosterwolde die goed van start ging, maar na 20 minuten Joure het heft in eigen handen zag nemen. In minuut 14 was het dan ook raak. Goed druk zetten van Jasper veroorzaakte een fout van Oosterwolde achterin, waardoor de bal voor de voeten kwam van Rick. Die schiet met de gouden rechter via de binnenkant van de paal binnen. Lang kon er niet genoten worden van de voorsprong, want direct na de aftrap was het alweer 1-1: een lange bal wordt matig verwerkt, waarna de nummer 10 raak kon schieten. Maar niet getreurd, want wij hebben Seerp binnen de gelederen. Dit opperbaasje loste kortgeleden al een onhoudbaar schot, en ook vandaag besloot hij vanaf 20 meter het erop te wagen. Minuut 27, één zwabberballetje, keeper kansloos: 2-1, tevens ruststand.

Kort daarna rumoer op Sportpark de Hoge Zomerdijk. Een ongekend moment van magistrale schoonheid van de hogere voetbalkunsten. In minuut 31 op één veld verder dan ons eigen hoofdveld: een ingestudeerde vrije trap, tot in de puntjes uitgewerkt in ut café (De Stam). Jan Mark en Herry achter de vrije trap in de Urker zestien meter, geen idee hebbende wat aan te moeten met de bal. Dan maar naar Jan van der Wiel, die volledig vrij stond, zonder ook maar één Urker in de dekking (oké, iets van 80 Urkers om hem heen, maar dat terzijde). Jan, de rust zelve, veegt de bal netjes in de kruising! Eén en al schoonheid op het achterste veld bij Zaterdag 800.

De tweede helft zou enigszins vergelijkbaar zijn, hoewel Oosterwolde tot hun rode kaart iets gevaarlijker oogde dan in de eerste helft. Kansen voor Oosterwolde in minuut 49 en 53 werden afgewisseld met een enorme kans in minuut 57 voor Rick, die te gehaast naast schiet. In minuut 66 was het wel raak. Leon met een fantastische actie, die legt perfect op maat af op Rick (was absoluut geen schot van Leon, absoluut niet). Rick werkt de bal binnen, ondanks getorpedeerd te worden door de tegenstander: 3-1.

In minuut 77 kwam de spanning terug, toen Oosterwolde de aansluitingstreffer scoorde. Toch kwam er gelukkig in minuut 81 een einde aan de spanning. Handsbal van de keeper, die met rood mocht vertrekken, en een vrije trap voor Joure op een mooi plekje. Hier wist de man zonder ziel wel raad mee. Het was Milan die fantastisch de bal raak schoot: 4-2. Daarna waren er zeker kansen op de 5-2, maar Leon zag zijn afstandsschot in minuut 86 rakelings naast vliegen, en Milan wist zowel twee vrije trappen als een penalty niet om te zetten tot een goal. Maar geen ziel, dus dat deed hem ook niets.

Eindelijk was het weer tijd om te juichen, met de laatste keer tegen VVI thuis in de beker. Over VVI gesproken: volgende week is het wederom tijd voor de derby, en ook nu weer op Sportpark de Hoge Zomerdijk. Dus bij deze de oproep: kom in grote getalen richting de club, en moedig ons aan richting die zo begeerde drie punten. Om daarna af te sluiten met een groot feest, het SC Joure Oktoberfest. Wij danken wederom de support, en hopelijk tot de volgende!