Een op voorhand prachtig affiche. De derby tussen Joure en VVI. Op voorhand. Want wat er werd voorgeschoteld, was niet om aan te gluren. Een totale Jouster off-day. Wees gewaarschuwd: dit wordt een verslag geschreven vanuit frustratie en diepe teleurstelling.

De eerste 25 minuten was vrij saai. Er gebeurde weinig tot de 28e minuut. Toen kwam daar de eerste echte kans, voor VVI. Na een foute inspeelpass van Robin was het Maik die redding bracht in de 1-op-1. Diezelfde Maik zou één van de weinigen zijn die wél een voldoende scoorde aan Jouster zijde. In minuut 31 was het wederom Maik die prachtig redding bracht op een gevaarlijk afstandsschot van VVI. Even later moest diezelfde Maik alweer redding brengen op een grote kans voor VVI.

Een goal voor VVI hing dus in de lucht. Tot dat de nummer 9 van VVI besloot om de nopjes even in Rick zijn kuit te planten. De scheids greep direct naar de bilzak, een rode prent werd tevoorschijn getoverd, en VVI moest met 10 man verder. En dus zou het een koud kunstje zijn om over VVI te denderen. De enige manier hoe VVI dit zou kunnen overleven, is als wij de oranjehemden de wedstrijd in zouden helpen. En precies dat zou geschiedden….

Van horen zeggen, want in verband met een tekort aan vrijwilligers mocht deze verslagschrijver samen met Chotheeschenken voor beide teams. Iets met Sem die een bal verkeerd inschat, vervolgens kiest voor de voetballende oplossing, en de bal inlevert bij een speler van VVI. Die kon recht op Maik af en faalde niet in de afronding. Met 0-1 achter richting de thee, met een bitterzuur smaakje…

De tweede helft was misschien wel frustrerender dan de 1ehelft. Een helft waarin VVI diep inzakte, en alles wat in de buurt van de goal kwam wegveegde. Joure dat op zoek ging naar de gelijkmaker, maar overtuigingskracht mistte. In minuut 58 was het wederom een goal voor VVI. Met name stuitend is het gebrek aan het vol de duels in gaan, en jezelf met lijf en lede voor die bal werpen bij een afstandsschot. Zo ook nu weer. Niemand grijpt in, niemand durft het lichaam in de baan van het schot te werpen, en dus rolde de bal tergend langzaam de linkerbenedenhoek binnen. Slappe hap!

Het bleef zoeken naar een gaatje, die zo nu en dan met veel moeite werd gevonden. In minuut 68 was het Sem met een prachtig afstandsschot. Op deze zwabberbal (wat een woord) kon de keeper van VVI nog maar net redding brengen. In de 74e minuut was het Jelmer die vanaf randje zestien de bal op de bovenkant van de lat schoot. En ook Robin liet in minuut 81 zien hoe je op de lat moest schieten. Een goede bal van Stijn werd in één keer met de binnenkant van Robins’ voet op het aluminium geschoten. Uit de scrimmage die hierop volgde wist Zeggelaar via een VVI-been de buitenkant van de paal te raken.

De laatste grote kans was voor Stijn, die een 1-op-1 niet goed afmaakt en de bal naast schiet. En toen was het gebeurd. Je verliest totaal onnodig, tegen 10 man van VVI. Maar soms leek het alsof niet zij met 10 man stonden, maar wij. Inzet, duelkracht, energie: het was niet op het niveau van afgelopen weken. Ver ondermaats. Daarentegen mogen wij een voorbeeld nemen aan VVI. Waarom vegen wij die ballen nou nooit eens weg op de manier hoe VVI dit zaterdag wel deed? Hup, je poot ertegen aan en die bal het sportpark uit rossen. Het wordt tijd om te leren van ons fouten, en te leren van ons tegenstanders!

Het duurde even voordat het Oktoberfest in de kantine echt goed loskwam. Toch werd het uiteindelijk nog gezellig. Want ook dat is Joure: balen van de uitslag, met zure blikken in die kantine staan, maar uiteindelijk tegen beter weten in er toch maar een gezellige avond van maken (onderschat de invloed van bier niet in dit proces!). Helaas wist VVI ook het draaiend rad te winnen, hoewel sterspeler van Zaterdag 5000 Jeroen ‘Skedel’ Ydel hier een groot aandeel in had. Ondertussen werd Zeggelaar nog even het bos ingestuurd in de kantine, ik zal u de details besparen. Iets met begeerte, de verzorgster van VVI,en een ring. Jammer Zeg, volgende keer beter. Die volgende keer? Wellicht tegen Workum, uit op Sportpark de Rolpeal, om 15:00 uur. Supporters, bedankt voor het aanschouwen van deze wanvertoning, en hopelijk tot volgende week!

PS: Wederom was het gras te hoog, hoewel je daardoor absoluut niet verliest. Desondanks, bij deze de eigentijdse variant van Ceterum censeo Carthaginem esse delendam van de Romeinse politicus Cato, waarmee ik net zo lang doorga tot de grasmat er perfect bij ligt: ‘’Overigens ben ik van mening dat er op vrijdag of zaterdagochtend gemaaid moet worden!’’ Carthago werd verwoest, dus een grasmat goed bijhouden moet dan toch ook wel lukken?😉