Bron: Gorredijk

De lucht strakblauw, het kunstgras glanzend als een biljartlaken, en de tribunes goed gevuld. Er hangt iets in de lucht — en dat is niet alleen de geur van versgezette kantinekoffie. Koploper VV Gorredijk neemt het op tegen SC Emmeloord, en de grote vraag is: blijft het blauw-witte bolwerk ongeslagen?

De omstandigheden zijn ideaal, al ontbreekt één man: Euan. Geblesseerd, helaas. 

Eerste helft – Gorredijk drukt, Emmeloord schreeuwt om penalty

14:00 uur. Scheidsrechter Alberts fluit en de bal rolt.

De openingsfase is aftastend. Een vroege pass op Jesmer oogt veelbelovend maar is nét te hard. Gorredijk probeert te combineren, maar Emmeloord houdt de linies compact — vijf man op rij als een blauwe muur, en Gorredijk maar zoeken maar naar dat ene gaatje.

Na twaalf minuten valt er bijna een stunt aan de andere kant: een counter van Emmeloord eindigt met een valpartij in de zestien. Heel Emmeloord brult om een strafschop, maar Alberts wijst kordaat: doorspelen! De Blauw-Witte aanhang haalt opgelucht adem.

Daarna neemt Gorredijk het heft in handen. De kansen stapelen zich op.

Een hoekschop. Lars stijgt hoger dan iedereen en kopt richting de kruising — maar de keeper van Emmeloord zweeft als een kat in de lucht en ranselt de bal eruit. Het publiek op Kortezwaag houdt de adem in.

Een wereldredding ,dat mag gezegd worden.

Dan, minuut 23: Ferre slingert de bal voor, Jesmer houdt hem knap binnen en legt af op Thys, die er met zijn neus bovenop zit — letterlijk. De bal over de lijn: 1–0! Een echte spitsengoal, eentje uit het boekje van “op de juiste plek staan” of is het ” een neusje voor de goal “

Drie minuten later opnieuw opwinding: Jesmer wordt onderuit gehaald in de zestien. Penalty!

Sil neemt zijn verantwoordelijkheid en schiet onberispelijk binnen: 2–0.

De blauw-witten zitten op rozen. Emmeloord probeert wel, maar keeper Jord beleeft een rustige eerste helft — misschien zelfs té rustig.

Na 45 minuten fluit Alberts voor de thee. Of voor koffie, afhankelijk van je voorkeur. Gorredijk tevreden, het publiek ook. De teller op 2–0, de sfeer opperbest.

Ruststand: 2–0 – alles onder controle (lijkt het)

Tweede helft – wat rommelig, maar Gorredijk slaat toe

Emmeloord komt scherper uit de kleedkamer. De bezoekers willen duidelijk niet als figurant eindigen in het Gorredijkse feestje.

Een vroege kans vliegt over, en even lijkt de thuisploeg wat slordig te worden in de opbouw.

In minuut 51 krijgt Sil een hoge bal aangespeeld. Prima aanname, goed schot — helaas in het zijnet.

Vijf minuten later vrije trap voor Gorredijk. Gerben kopt, de keeper redt, Yens knalt de rebound via de lat over.

De Blauw-Witten missen de scherpte van de eerste helft, maar houden controle.

Rond minuut 65 voert trainer de eerste wissels door: Jesse en Fimme erin, Ferre en Thys eruit. Lars schuift door naar de spits.

Het is even zoeken, de organisatie wankelt wat, en Emmeloord krijgt zowaar wat meer balbezit. 

“We maken het onszelf moeilijk,” mompelt iemand in de dug-out.

Maar dan, minuut 73: precies wanneer het spel wat inzakt, is daar Sjack. Hij pikt de bal op aan de rand van de zestien, kapt een man uit en schuift hem koelbloedig in de verre hoek. 3–0!

De opluchting is groot, de lach breed. Einde discussie, denk je dan.

Slotfase – Emmeloord vecht, maar Gorredijk houdt stand

De laatste minuten brengen nog wat vuurwerk. Emmeloord schiet, Jord duikt — stijlvol én effectief.

In minuut 89 haalt Yens een bal van de lijn,  hij wil de nul koste wat kost verdedigen. Maar diep in blessuretijd komt Emmeloord toch nog tot scoren: 3–1.

Meer zit er niet in. Scheidsrechter Alberts fluit af, en Gorredijk pakt opnieuw drie punten.

Niet de mooiste pot van het seizoen, maar wel eentje die karakter toont. En karakter, dat is precies wat een kampioenskandidaat nodig heeft.

Nabeschouwing

Een zakelijke, volwassen zege voor de blauw-witten. De ongeslagen status blijft fier overeind, en Gorredijk mag zich met trots koploper blijven noemen.

Volgende week wacht de overtocht naar Geel-Wit Ameland, waar hun trainer — zo fluistert men — nog op Kortezwaag is gesignaleerd met een notitieboekje in de hand.

Waarschijnlijk stond er maar één zin op:

> “Hoe in hemelsnaam stoppen we dat Gorredijk?”

We zullen het volgende week zien.

Tot dan — Forza Blauw-Wit!

IKKE