Opnieuw een onbekend sportcomplex voor de Rypsters: uit naar Nijland. Ik ben niet vaak een sportcomplex op gereden dat zo weinig op een sportcomplex leek. Op de parkeerplaats verkocht een local bloemetjes bij een kraampje, maar op die bloemen na was de aankomst voornamelijk grauw en grijs. Aan de linkerkant van die parkeerplaats stond een bouwwerk met drie ingangen: links een multifunctioneel centrum, in het midden een ingang richting de kleedkamers en rechts een jeugdhonk. Bij aankomst gokten de Rypsters in de zoektocht naar de kantine op de middelste deur, via een trap omhoog kwamen zij uit bij iets wat op een kantine leek. Leeuwarders Sebas en Jan Dirk zaten daar boven al netjes te wachten, samen met wat lieden die wel eens van Nijlander zijde konden zijn. Bij binnenkomst kregen de Rypsters van deze heren te horen dat dit de bestuurskamer was, er zat weliswaar een barretje in maar verder was het inderdaad een sfeerloos hok. Sebas en Jan Dirk is dit blijkbaar niet opgevallen en bovendien mochten zij gewoon lekker blijven zitten van de Nijlandsters, die bij nader inzien bestuursleden moeten zijn geweest. Voor de kantine moesten de Rypsters naar het multifunctioneel centrum, wat eigenlijk een soort veredeld dorpshuis was. 

Bij Dronrijp zijn we de minste niet, dus maar voor een bakkie pleur naar het MFC. Noa moest nog lunchen, dus vroeg hij de barman naar de mogelijkheden. Deze had hem alleen een stuk appeltaart te bieden. Noa had er wel oren naar, maar hield zichzelf behoorlijk voor de gek door de vriendelijk aangeboden toef slagroom af te slaan “omdat hij nog moest presteren.” Henk Jan en Sven volgende Noa’s voorbeeld, maar besloten niet mee te gaan in dat hypocriete gedrag en zeiden volmondig ja tegen het witte toefje. 

Vanuit het MFC weer terug naar de middelste deur van het pand, want de wedstrijdbespreking stond op het punt van beginnen. Patrick mocht dan wel als laatste binnen zijn in het kleedhok, maar hij was zeker niet de minste. In een poging de Nijlander economie te stimuleren had hij die koopvrouw op de parkeerplaats namelijk 10 bakjes bloemen afhandig gemaakt. Hij stelde één bakje ter beschikking voor de uiteindelijke man van de wedstrijd, de overige 9 waren voor zijn Ellen. Gauw de wei in en met z’n allen proberen om de beste te worden dus. 

Waar de aankomst op het Zweitse Huitema sportcomplex troosteloos is, daar is het hoofdveld met bijbehorende tribune karakteristiek en romantisch. Tijdens de warming-up vertoonde één Rypster nogal verward gedrag. Onze Tim, vrijwel het hele seizoen langs de kant vanwege een vervelende knieblessure, bleek namelijk een gigantische telelens om zijn nek te hebben. Henk Hempenius en Anne Waterlander zouden jaloers zijn op het exemplaar van Tim, die er lustig op los schoot. Tim mist geen wedstrijd en vrijwel ook geen training, dat siert hem enorm en dus knijpen we bij Dronrijp dicht als hij rare capriolen uithaalt. Met zo’n zware blessure is een midlifecrisis blijkbaar erg dichtbij, maar onze eigen Joop van Tellingen heeft er schijt aan. 

Over de wedstrijd kunnen we kort zijn: Dronrijp voetbalde niet eens zo heel gek (zoals wel vaker), maar gaf tamelijk makkelijk een aantal goals weg en verzuimde zelf om haar kansen af te maken. Een eervolle vermelding verdiend SikkeBrandsma, de spits uit Dronrijp 2 viel in de tweede helft in, nam binnen 2 minuten met een pegel het Nijlander doel onder schot en kopte niet veel later nog harder dan hij schoot langs de kruising. Man of the match werd Rowan, die het bloemetje van Patrick hartelijk in ontvangst nam. 

Na afloop van de wedstrijd een aangename verrassing in de kleedkamer van Dronrijp, waar een koud krat Hertog Jan klaarstond. Bij Nijland waren ze namelijk de thee in de rust vergeten, toen ze dat aan het einde van de rust kwamen vertellen kregen ze van Dronrijp te horen dat een koud kratje na de wedstrijd een hoop goed zou maken. Zo gezegd zo gedaan, waarvoor dank. Na de douche konden de Rypstersweer terecht in het multifunctioneel centrum, waar ze al snel ontdekten dat er nog appeltaart in de koelkast stond. Die koelkast was in no-time leeg, bovendien hadden de Rypsterscontact gelegd met hun tegenstanders van zojuist. Nijlander Tsjeard Weersma en Rypsters Henk Jan en Noa hebben namelijk een gemeenschappelijke vriend in Matthys, de goedgebuikte doelverdediger van Dronrijp 2’1. De Rypstersen Nijlanders bleken goed met elkaar op te kunnen schieten, dus besloten de Rypsters om het multifunctioneel centrum uit te spelen en vervolgens met de Nijlanders mee te gaan richting de dorpskroeg. 

Bij aankomst in die kroeg vielen twee dingen op: de vloer van de kroeg bestond uit vrij doffe houten planken en er stond een leuke blonde dame achter de bar. Deze mevrouw bleek een uitstekende jägerbomb in te kunnen schenken, dus de Rypsterswaren aan het juiste adres. De drank vloeide rijkelijk, het eten smaakte uitstekend en er ontstond een hechte band tussen de Rypsters en Nijlanders, voornamelijk gebaseerd op alcohol, onnodige stemverheffingen en een liefde voor Crystal Palace. Dank voor de gastvrijheid!

Voor Dronrijp rest nog 1 laatste wedstrijd in 3P, waarna de groen/witten een stapje terug doen. Aankomend weekend ontvangen wij namelijk Leeuwarder Zwaluwen, dat met CVVO uit gaat maken wie de laatste periodetitel verovert. Wij hopen op veel steun van de supporters, tot dan!