Enigszins gemopper langs de lijn. Iets met niet goed genoeg en niet overtuigend genoeg, zo luidde het oordeel van de stuurlui aan wal. Inclusief ondergetekende. Totdat ondergetekende de cornervlaggen van het veld mocht verwijderen, en enkele stappen op het veld mocht zetten. Al kapmessend zich een weg banend door de jungle van het Jouster hoofdveld. Elke stap was zwaar, het gras ondoorgrondelijk, uit de kluiteng gewassen tot op keelhoogte. En dus gaat deze verslagschrijver doen waar hij normaal niet van houdt: smoesjes gebruiken voor ons spel van zaterdag. Want op dit veld, daar valt niet normaal op te voetballen. Een regelrechte schande…

Ik ben geen hovenier, maar het lijkt mij geen hogere wiskunde. Niet aan het begin van de week maaien, maar aan het eind van de week (het liefst op vrijdag of zaterdagochtend). Bij droogte het veld doordeweeks sproeien, maar zeker ook op wedstrijddag (het liefst met water, hoewel bier het ongetwijfeld ook goed zal doen). Niet te veel het veld belasten, en dan heb ik het niet over de blauwe enveloppen-instantie. Wat bedoel ik dan wel? Nou, niet tachtigduzend jeugdwedstrijden in de ochtend op het hoofdveld, als er in de middag nog gespeeld moet worden. Dus gemeente, en SC Joure, doe je voordeel met deze tips van deze amateurhovenier.

Goed, de jongens werden tegen Steenwijkerwold dus met kapmessen het veld ingestuurd. Om zich als ware het G.I. Joe’s in de Vietnamese jungle, zich een weg te banen door de lokale jungle van het Jousterhoofdveld. Thuis moest er gewonnen worden van Steenwijkerwold, anders was het bekeravontuur gelijk al voorbij. Maar nog belangrijker, winst zorgt voor een derby die werkelijk ergens om gaat, aankomende zaterdag tegen VVI.

In de eerste helft werd er wel geduldig rond getikt, maar echt grote kansen leverde dit nog niet op in het eerste halfuur. Stijn met een afstandsschot in minuut 19 was het enige kansje. Pas vanaf minuut 33 kwamen de grootste kansen. Sandro schiet in de 1-op-1 jammerlijk naast, en 2 minuten later had Sandro een assist op zijn naam moeten hebben. Een uitstekende actie van Jurre van Zeggelaar, hij nam de bal verkeerd aan, waardoor de tegenstander het bos in ging. Geniaal. De bal bereikte Sandro, die sterk de bal afschermde en zo kon afleggen op Stijn. Die krijgt tot twee keer toe de mogelijkheid om de trekker over te halen, maar dit werd gestopt door een vijandelijke verdediger en keeper. Een afstandsschot van Jurre van Zeggelaar betekende in minuut 38 het laatste wapenfeit van de 1e helft.

Direct na rust was het wel raak. Na goed doorzetten en kalm afgelegd door Rick, was het Stijn die de bal tegen de touwen wist te werken. En dus was de verwachting dat wij er vol overheen zouden klappen. Niets was minder waar. Hoewel nooit de controle werd weggegeven, en alleen enkele plaagstootjes van Steenwijkerwold werd toegestaan, werd er niet genoeg gecreëerd. En dat wat wel gecreëerd werd, kende te weinig overtuiging in de eindfase. In minuut 86 was er een mega kans, voor Jurre van Zeggelaar. Jelmer produceerde een overstapje waar Dominik Szoboszlai nog net niet jaloers op zou worden, maar Zeggelaar schoot huizenhoog over. Boete!

Ondanks de drie punten (en dat is wat telt!), was het al met al een niet al te beste pot. Maar ja, als het gras tot op ooghoogte reikt, kan dat ook bijna niet anders. Maaien die rommel… Volgende week wacht de kraker tegen VVI, altijd een pot op zich. En zoals gezegd, met nog alles om voor te spelen. Dus bij deze de oproep aan alle supporters: kom een uurtje eerder, neem een schaartje mee, en laten we met zijn allen dat gras wat korter knippen. Opdat de kapmessen veilig opgeborgen kunnen blijven. Volgende week, thuis tegen VVI om 14:30 uur. Bedankt voor het kijken, en tot volgende week!