De eerste opmerking van de tegenstander bij het betreden van het veld voor de warming-up: ‘wat staat dit gras hoog, hebben ze hier geen grasmaaiers ofzo?’ Het is op zijn zachtst gezegd beschamend. Nee, ik schrijf dit niet als oorzaak voor de uitslag of het veldspel. Ik schrijf dit uit bezorgdheid voor iets veel ergers, namelijk blessures. Want, op zijn hardst gezegd, is het een F.CKING SCHANDE dat de gemeente niet op de juiste momenten maait. Schaam je kapot, gemeente De FryskeMarren. Bij deze: de eerstvolgende knie- dan wel enkel(band)blessure komt op jullie conto. Kapot schamen, dat is wat de gemeente zich moet doen. Want de oplossing is oh zo simpel: maaien OP VRIJDAG!

Ondanks het beschamend hoge gras, wisten wij bij onze vuurdoop in de 2e klasse uitstekend voor de dag te komen. Dit met dezelfde opstelling als tegen VVI. Dit tegen FVC, een tegenstander dat op zijn nul-acht-en-fuftigs zich presenteerde: 90 minuten lang zeiken en zeuren, op zowel scheids als elkaar. Maar ook het nooit opgeven, het altijd blijven proberen. Combineer dat met een Joure dat uitstekend spel beloond zag worden met goals, en je hebt een aantrekkelijk potje, waarin ontzettend veel gebeurde.

De 1-0 kwam van de voet van Jelmer. Rick zette goed door op de rechtsback van FVC. Ondertussen stond de keeper van FVC redelijk ver naar de buitenkant van zijn goal, terwijl zijn rechtsback de bal per abuis in de voeten van Jelmer speelt. Die kan vrij aanleggen vlak voor de zestien en schiet op een doelmanloze goal uitstekend binnen. Jelmer had ook de 2-0 op de pantoffel, maar zag tot ons grote spijt zijn inzet knap gekeerd worden door de doelman van FVC. 

Naast het doelpunt en de grote kans voor Jelmer was er weinig noemenswaardig te melden, op allemaal slappe afstandsschoten zonder overtuiging na. Een wereld van verschil met de tweede helft. Een vrije trap werd niet eens zo extreem hard, maar wel laag over het natte grasveld geschoven. Maik schatte deze vrije trap helaas verkeerd in, en dus werd een houdbare kans toch een doelpunt. 

Het leven van een keeper kan hard zijn. Vertrouwen is voor veldspelers belangrijk, maar misschien nog wel belangrijker voor een keeper. Eén klein foutje, en je bent de boeman. Althans, als wij de woorden van Maik zelf mogen geloven. Maar iedereen weet wat jij kan, en dus verklaar ik jouw woorden bij deze tot klinkklare onzin. Je bent een fantastische keeper, waar wij meer dan tevreden mee zijn.

Bovenstaande geldt natuurlijk voor alle keepers. Dus ja, u raadt het al: ook aan de andere kant schatte de keeper van FVC een bal volkomen verkeerd in. Het gras was nat, en dus glad. Sem die de bal van achteren naar voren veegt, en Bent die goed oplette. De bal totaal verkeerd ingeschat door de keeper, zo over hem heen duikend. Bent loopt keeper voorbij, en kan de bal op leeg goal binnenwerken. 

Tien minuten later werd het alweer 3-1. De bal van Jurre Z op Diego, die de bal letterlijk richting Dylan glijdt. Laatstgenoemde tikt de bal slim door richting Rick. En hij besloot om dit keer maar eens niet na te denken tijdens het schieten. De bal werd vol overtuiging langs de keeper geschoten, en dus was het kat in het bakkie. Totdat wij besloten dat het geen kat in het bakkie was…

In minuut 82 geven wij totaal onnodig een corner weg. Vervolgens besluiten wij om de tegenstander vrij te laten inkopen bij de tweede paal: 3-2. En dan weet je: dit gaat heel spannend worden. Zoals inmiddels bekend, bezweken wij toch nog aan de druk. In minuut 91 was het nog tijd voor twee wissels. Tjalling, eindelijk terug van blessureleed, kwam in het veld voor Sem. En Jille Dijkstra mocht zich opmaken voor wat achteraf een toch wel heel sneu debuut zou blijken te zijn. En niet alleen vanwege die late gelijkmaker… In een duel werd hij vol op zijn voet geraakt, en na de tijd mocht hij zich melden in het ziekenhuis. Voet naar de klote, in het gips… En dus een extra domper.

Wat het allemaal extra zuur maakt, is dat Bent nog een enorme kans op de 4-2 had. Nog voor bovengenoemde wissels plaatsvonden wist hij keihard op de buitenkant van de kruising te schieten van grote afstand. Iets meer naar links, en je stelt de 3 punten veilig middels een wondergoal. Maar helaas, het lot bepaalde anders… 

Al vanaf minuut 70 lieten wij ons veel te ver achteruitdrukken. Zo ook bij de laatste vrije trap van de wedstrijd, in minuut 93 van de 95. Wij stonden veel te ver naar achteren, op randje zestien. Bij ons de bezetting niet op orde, de bal doorgekopt, die fortuinlijk bij één van hun spelers belandt. In alle chaos schuift hij de bal toch nog vrij rustig binnen.

En dus voelde dit in eerste instantie als puntverlies, in plaats van tevredenheid over het feit dat wij uitstekend voor de dag gekomen zijn. En dat is logisch gezien het weggeven van een 3-1 voorsprong in de laatste 10 minuten. Zonde, maar tochmoeten wij met tevredenheid terugkijken op een vermakelijk potje, met de nodige energie erin. Supporters, bedankt voor jullie aanwezigheid, ondanks het regenachtige weer!

Volgende week de Joustermerke pot, uit tegen Stiens. Aan éénieder die hieraan moet deelnemen, op wat voor manier dan ook, alvast heel veel sterkte gewenst. Maar bovenal, alvast heel veel plezier op de Joustermerke. Proost!