In de competitie gaven de resultaten geen verbetering te zien. Evenals vorige week gingen de hoofdmacht en de beloften van ONS Sneek o.23 namelijk onderuit. Het eerste verloor met 2-0 van Hoogland en “het tweede” met dezelfde cijfers van NEO o.23. In de beker was er opnieuw winst voor Sneek Wit Zwart dat tegen Akkrum een even opmerkelijke als gedenkwaardige uitslag neerzette. LSC 1890 leek op weg om het echec van Wiarda tegen Workum weg te poetsen, totdat men alsnog twee treffers incasseerde en met een gelijkspel genoegen moest nemen. Waterpoort Boys tenslotte nam de nederlaag tegen IJVC voor lief, al probeerde men het de “grootmacht” wel zo lastig mogelijk te maken,

Het uitgeschakelde Waterpoort Boys speelt zaterdag tegen Heeg een wedstrijd om des keizers baard, want ook de rood-witten zijn al geëlimineerd. Ook in de poule van Sneek Wit Zwart is alles al beslist en doet het duel met LAC Frisia 1883 – net als de Snekers al wis van de KO-fase – er niet meer toe. LSC 1890 kan zich ondanks de remise van afgelopen “sneon” ook nog voor de KO-fase kwalificeren maar dan moet men duidelijk van Zeerobben winnen en moet Workum er tegen Blauw Wit ’34 met een dikke nederlaag vanaf gaan.

Voor de beide teams van ONS Sneek staat resp. speelronde drie en speelronde vier op het programma. Daarbij reist de o.23 af naar Enschede voor het duel met het eveneens nog puntloze Achilles E. en neemt het vlaggenschip het op het Zuidersportpark op tegen Heino, de koploper van de vierde divisie D.

O.N.S. Sneek – Heino

ONS Sneek voetbalde afgelopen zaterdag in en tegen Hoogland zeker niet onaardig. Een gebrek aan stootkracht brak de ploeg van trainer Arnoud Koster uiteindelijk op. Daardoor moest men het op Langenoord met alleen de complimenten doen. Daarmee ligt de zolder echter al vol of met andere woorden, daar koop je dus helemaal niks voor. Het gaat nu eenmaal om de knikkers (lees: de punten) en dat is zaterdag als met Heino de smetteloze koploper op visite komt, niet anders..

Vijfde
Dat de ploeg uit Overijssel een opponent is om rekening mee te houden, bleek vorig seizoen al. Toen eindigde men na twee “middelmatige” jaren die men als tiende en elfde afsloot, als vijfde en daarmee net een treetje hoger dan ONS Sneek. Bovendien nam men toen deel aan de nacompetitie in promotie naar de derde divisie en daarin bleek het Amsterdams JOS Watergraafsmee over twee duels (0-0 en 0-1) net te sterk.

Uit wint
​Dat seizoen eindigde de beide ontmoetingen tussen ONS Sneek en Heino beide in 2-3. De uitspelende club won dus beide keren en ONS Sneek kreeg daarmee “op verplaatsing” toch net iets teveel van het goede. De Snekers namen toen door Ruben Eijzenga en Doede de Jager weliswaar een snelle 0-2 voorsprong, maar daarna was het toch vooral de thuisclub die op de trom sloeg. Die kwam door treffers van Tim Leferink en Matthias Reimink op gelijk hoogte, waarna Kevin Roddenhof ONS Sneek met een “own goal” in het zadel hielp.

Op 15 maart van dit jaar was Heino daarentegen de meest gelukkige van de twee. Nadat Glenn Buma twee minuten na de openingstreffer – doelpunt Stan Heetkamp – de gelijkmaker binnen kopte en Mounir Loolofs de Snekers nog geen vier minuten later op voorsprong zette, zette Heino bij wijze van spreken de molen op het Zuidersportpark met treffers van Rick Heeswijk en Stijn Kogelman in rouwstand. Het was de wereld op zijn kop, maar ondanks dat er toen nog een half uur te spelen was, lukte het ONS Sneek niet meer om de nederlaag nog af te wenden.

Selectie
Van de doelpuntenmakers uit het vorige seizoen behoort Rick Heeswijk niet meer tot het keurkorps van trainer Jacob Grooten. Heeswijk was één van de vijf spelers, die eind vorig seizoen de deur van sportpark De Kampen achter zich dicht trok. Dat werd gecompenseerd met Nick Bisselink die na twee seizoenen bij het Zwolse Be Quick ’28 weer op het oude nest terugkeerde, Bas Koenen (WVF) en Stan Reimink (Lemelerveld). Verder werden uit het tweede elftal en uit de eigen jeugd met Joppe Groenewoudt, Lucas van Riel en Pim in ’t Veld drie spelers aan de selectie toegevoegd.
​
​Van de “nieuwen” behoorden Koenen en In ’t Veld afgelopen zaterdag tot de basis (zie onderstaande afbeelding) terwijl het elftal verder voor veruit het grootste deel uit spelers bestond, die ook op 15 maart in Sneek aan de aftrap stonden. 

Resultaten 
De groenhemden wonnen in speelronde één en twee maar nipt van TVC ’28 (4-3) en promovendus PKC ’83 (1-0.) Afgelopen zaterdag tegen HZVV ws men echter baas in eigen Huis (4-1). In datzelfde huis werkte men midweeks de voorronde van het toernooi om de KNVB Beker af. Daarbij nam derde divisionist Groene Ster uit Heerlerheide – in 1944 tegenstander van LSC 1890 in de halve finale – de “pengels” nadat het duel na honderdtwintig minuten in een 3-3 gelijkspel eindigde, net even een tikkeltje beter. 

In combinatie met de eerdere resultaten geeft het gelijkspel tegen de hoger gekwalificeerde ploeg uit Limburg aan, dat het zaterdag voor ONS Sneek wel eens een lastig potje zou kunnen worden. Bij dat vermoeden speelt ook mee, dat ONS Sneek momenteel (aanvallend) niet in beste doen lijkt. In hoeverre dat met de afwezigheid van Nick Kleen te maken heeft, is lastig te duiden. Of hij er zaterdag weer bij is, is niet bekend en dat geldt ook voor de vorige week aangetrokken Lucas Bijker, al lijkt de kans in zijn geval aanmerkelijk groter. Of daarmee ook de kansen voor ONS Sneek toenemen? Nou, ze worden daardoor in ieder geval niet minder …..

Onderlinge resultaten:
2024-2025: ONS Sneek – Heino 2-3 (competitie)
2024-2025: Heino – ONS Sneek 2-3 (competitie)

Zeerobben – L.S.C. 1890

Het voetbal van LSC 1890 passeerde tegen Workum slechts mondjesmaat de grens tussen onvoldoende en een zesje of meer. Met name na de door Johan de Winter geserveerde thee was het aan Sneker zijde onsamenhangend en (te) vaak een kwestie van op goed geluk of zo u wilt, van God geve de greep, al werd de ware liefhebber wel warm van Jocelyn Haaima’s poging om de keeper van grote afstand met een lob te verschalken.

In zijn kracht
Haaima deed dat vanaf een centrale positie op het veld en vanuit die positie was hij er in de eerste helft als de kippen bij om Workum-doelman Brett Minnema af te troeven. Dat is op zich niet vreemd, want vorige seizoen deed Haaima onder Marcel Valk een tijd dienst als schaduwspits. Nu begon hij als linksbuiten omdat Rik Jongstra ontbrak en omdat diens vervanger op rechts beter uit de voeten kon. Of Jocelyn Haaima op die positie volledig in zijn kracht speelt, wagen wij te betwijfelen en spelers in hun kracht heeft LSC 1890 nodig om tegen Zeerobben in ieder geval een resultaat neer te zetten.

Aanknopingspunten
Of bij Zeerobben alles en iedereen momenteel in zijn kracht speelt, is niet bekend. Wat we wel weten is dat de ploeg van trainer Fred de Boer tegen Workum wat stroef aan de bekercampagne begon en de eerste helft eigenlijk compleet “verskeet”. Na de thee gaf men meer gas en uitgerekend in die tijdspanne liep men tegen twee tegentreffers aan, waarbij de bal bij de eerste volgens onze informatie niet geheel over de doellijn was en de tweede het gevolg was van een mispeer.
Afgelopen zaterdag ging het echter een stuk – en zeg maar gerust stukken – beter. Toen schotelden de “ouwe leunen” het (eigen) publiek een lekkere wedstrijd voor. Die ging weliswaar met 2-3 verloren, maar bood genoeg aanknopingspunten voor het vervolg van dit nog prille seizoen en dus ook voor de laatste poulewedstrijd tegen LSC 1890.

De club
Zeerobben werd op 5 januari 1953 opgericht. Sindsdien kroonde zich elf keer tot kampioen. De laatste keer gebeurde dat in het seizoen 2016-2017 in de tweede klasse. Daarmee maaktej men voor de tweede keer – de eerste keer was in 2006 – de stap naar de hoogste districtsafdeling. Dat avontuur zou vijf seizoenen duren, waarna men zich in de tweede klasse drie keer op rij voor de nacompetitie om promotie wist te plaatsen. Drie keer lukte de terugkeer echter niet en derhalve staat Zeerobben dit seizoen weer op de deelnemerslijst van de tweede klasse. Die klasse was sinds het begin van deze eeuw meestentijds de werkvloer, al kwam men ook een aantal jaren in de derde en dus zes seizoenen in de eerste klasse uit.

“The Sneek Connection”
In het niet eens zo grijze verleden waren met Matts Bruining, René Cnossen en Jan Dommerholt Snekers op het Oostersportpark actief. Nu telt de selectie weliswaar geen “echte Snekers” meer, maar met Patrick Amels, Adnan Jarjour, Theo Nota, Wesley Tankink en Patrick van der Veen wel vijf spelers die in het ook al niet zo grijze verleden of bij ONS Sneek, of bij Sneek Wit Zwart – en soms zelfs bij beide – op het hoofdveld stonden. Zij zijn exponenten van wat men “the Sneek Conncection: zou kunnen noemen,
​
Met die namen kan men niet anders concluderen, dat de Harlingers over een kwalitatief goede selectie beschikken. Op grond daarvan is Zeerobben dan ook favoriet. Dat dachten we twee jaar geleden echter  ook. Toen hielden de bewoners van de Leeuwarderweg de. bewoners van de Achlumerdijk echter op nul-nul, al was het wel een remise van achter de helsdeuren.  Nu heeft LSC 1890 niets aan een gelijkspel en zal er zoals gezegd, met duidelijke cijfers gewonnen moeten worden. En dan nog is de ploeg van Justin Rienks – vorig seizoen nog assistent-trainer bij Zeerobben – er niet, want tegelijk moet Workum dan dik verliezen. Het kan, maar het lijkt eerlijk gezegd niet echt waarschijnlijk.

Onderlinge resultaten:
2023-2024: Zeerobben – LSC 1890 0-0 (bekerwedstrijd)

LAC Frisia 1883 – Sneek Wit Zwart

Bij Akkrum zal men zich na de nederlaag teen Sneek Wit Zwart afvragen, waar het met de promovendus in de tweede klasse naar toe gaat. In het Sneker kamp zal men zich na de 9-0 afvragen, hoever de polsstok dit seizoen reikt en/of men bij de ultieme sprong ook in de eerste klasse meekan. Dat laatste werd deze voorbereiding tegen Broekster Boys, Heerenveense Boys en LAC Frisia 1883 al een paar keer – en met wisselend resultaat  – getest.

“Tweede garnituur”
Wellicht kan het bekertreffen van komende zaterdag tegen LAC Frisia 1883 opnieuw als tentamen dienen, al kan men er voor kiezen om in deze wedstrijd om niet anderen De Magere Weide op te sturen. Dat maakte bij de Leeuwarders zo bleek in de oefenwedstrijd van 26 augustus jl., niet al te veel en eigenlijk helemaal niets uit. Sterker nog, waar het na de thee van Kees bij Sneek Wit Zwart alleen maar minder ging, ging het bij “de Lacskûn” alleen maar beter, al dient daarbij wel de vraag te worden gesteld of de ploeg na rust echt de “tweede garnituur” van trainer Juryan Dantuma was.

​2024-2025
Dantuma creëerde in Leeuwarden Noord een aardige machine die vorig seizoen ruim voor het einde van de competitie al de uitnodigingen voor de kampioensreceptie de deur uit deed. Daarbij zorgde zelfs de thuisnederlaag in de return tegen Sneek Wit Zwart niet voor een vertraagde bezorging. Die wedstrijd werd nadat Stefan Westhof namens de Snekers een achterstand ongedaan had gemaakt, overigens beslist door een “pengel” uit de categorie “vraag niet hoe het kan, maar profiteer er van”.
In de eerder afgewerkte heenwedstrijd was er voor Sneek Wit Zwart niks om van te profiteren. LAC Frisia 1883 maakte toen in een eenzijdige wedstrijd de dienst uit en maakte door treffers van Bas Verbree (2x), Leo Spindelaar, Delachance Sabuni en Sem van Gorkum het halve dozijn vol, aleer Robin Semplonius op de valreep de spreekwoordelijke  eer redde.

Aanwinst
In die wedstrijd werd al duidelijk dat LAC Frisia 1883 een aanwinst voor de eerste klasse is en dat werd recent in de hiervoor al aangestipte oefenwedstrijd nog eens bevestigd. Toen leidde Sneek Wit Zwart op Tinga halverwege met 1-0. Die tussenstand viel gelet op het veldspel geflatteerd te noemen, al; kreeg de thuisclub in de eerste vijfenveertig minuten wel wat meer mogelijkheden. De eindstand (1-4) was echter geenszins geflatteerd, want in de tweede helft werd de homesite overlopen en werd nogmaals bevestigd, dat de Leeuwarder “Traditionsverein” een verrijking voor de eerste klasse is.

Voldoende
De promotie naar de eerste klasse – en we zagen dat eerder ook bij een paar ander promovendi – werkt als een magneet. Zo keerde Tarik Bourakba na omzwervingen bij LSC 1890 en Noordbergum terug op het oude nest. Daarnaast voegde zich met Sami El Ghaouti. Abbas Mampuay, Jhondly van der Meer en Jonah Tobi Talan nog eens een kwartet versterkingen bij de selectie, die met spelers als Given Pool, Delachance Sabuni, Bas Verbree en Timo Verweij kwalitatief al niet onderbedeeld is. Samen met de andere leden van het keurkorps moet dat voldoende zijn om van de promotie een successtory te maken.

​Of de laatste poulewedstrijd tegen Sneek Wit Zwart dat volgens onze informatie over een volledig fitte selectie beschikt, ook een successtory wordt? Normaliter – en zelfs met de tweede garnituur – wel. Of de ploeg van trainer Sander Hart moet ten opzichte van de oefenwedstrijd van 26 augustus jl. beter voor de dag komen of …… er moet zich weer iets voordoen uit de categorie “vraag niet hoe het kan, maar profiteer er van”.

Onderlinge resultaten:
2025-2026: Sneek Wit Zwart – LAC Frisia 1883 1-4 (oefenwedstrijd)
2024-2025: LAC Frisia 1883 – Sneek Wit Zwart 1-2 (competitie)
2024-2025: Sneek Wit Zwart – LAC Frisia 1883 1-6 (competitie)

Waterpoort Boys – Heeg

Waterpoort Boys voetbal in IJlst naar zijn vermogen en maakte het IJVC bij momenten lastig. Dat ging niet gepaard met veel doelrijpe kansen. De kansenverhouding sloeg dan ook duidelijk in het voordeel van de “Kypmantsjes” uit met een terechte zege tot gevolg. Het voordeel van de Snekers zat vooral in het optreden van “jonkies” als Ryan Neuman, Jesse Nijholt en Fabian Uzun en in de “comeback” van Gedeon Vita. Of dat tegen een tegenstander van gelijk formaat tot meer kansen leidt, dient afgewacht te worden, maar wellicht krijgt de geel-blauwe aanhang zaterdag tegen Heeg al antwoord op die vraag.

Personeelszaken
Tegen Heeg kan trainer Klaas de Boer niet over Jesse Frölich beschikken. Hij liep tegen IJVC tegen zijn tweede gele kaart aan en is voor de wedstrijd van zaterdag geschorst. Jesper Knoop keert daarentegen terug van een “suspension” die hem naar aanleiding van de veldverwijdering tegen Balk werd opgelegd. Of Romano van Lierde, Jesse Nijholt en Fabian Uzun – alle drie vielen afgelopen zaterdag geblesseerd uit – dan weer inzetbaar zijn, is nog niet duidelijk.

Aderlating
Als het om personeel gaat, dan kreeg Heeg in de voorbije “transferwindow” een behoorlijke aderlating te verwerken. Spits en topscorer Johannes Hoekstra besloot namelijk om het rood-witte shirt te verruilen voor dat van tweedeklasser Sneek Wit Zwart. De aanvalsleider was in de voorbije zeven seizoenen goed voor eenenzeventig competitietreffers. In dezelfde periode was hij in de beker nog eens zesentwintig keer trefzeker. In de vijf recente ontmoeting met de geelhemden, trof de 27-jarige goalgetter echter maar één keer doel en wel in de heenwedstrijd in het seizoen 2023-2024.

De lachende derde
Bij de laatste onderlinge ontmoeting ging het ook om een bekerwedstrijd. Toen trok Waterpoort Boys dankzij Lars van Dijk )2x) en Jesper Knoop (ook 2x) toch wel enigszins verrassend met 1-4 aan het langste eind, iets wat .vooral zeer deed bij toenmalig Heeg-trainer Janco Croes, oud-speler en -trainer van het “gele gevaar”. Waterpoort Boys had toen de ticket voor de KO-fase voor het grijpen, maar gooide een week later bij Nieuweschoot zijn eigen glazen in met Croes als lachende derde.

Redelijke resultaten
De lachende derde gaf al in een vroeg stadium aan dat hij zijn contract met Heeg niet wou verlengen. Hij werd opgevolgd door Jorke van der Pol. Onder diens leiding boekte Heeg dat naast een mooi verbouwde kantine binnen afzienbare tijd ook over een mooi “verbouwd” hoofdveld kan beschikken, tot nu toe alleszins redelijke resultaten. Medio augustus verloor men de eerste oefenpot van TOP ’63.  Daarna bond men Arum en De Wâlde aan de zegekar, terwijl de resultaten in de beker tegen Balk en IJVC ook niet echt uit de toon vielen.

Die resultaten zijn nagenoeg gelijk aan die, welke de kudde van De Boer tegen de beide derdeklassers bijschreef. Met die “Ergebnisse” op het netvlies lijken Heeg en Waterpoort Boys elkaar niet veel te ontlopen. Het zou dan ook wel eens een duel op ooghoogte kunnen worden, waarbij het alle kanten op kan. Hopelijk valt het muntje de kant van Waterpoort Boys op, want dat zou met het oog op de competitie waarin beide elkaar ook tegenkomen, toch wel een psychologisch voordeel zijn.
​
Onderlinge resultaten:
2024-2025: Heeg – Waterpoort Boys 1-4 (bekerwedstrijd)

Achilles E. o.23 O.N.S. Sneek o.23

Met het blote oog was het verschil tussen ONS Sneek o.23 en de leeftijdsgenoten van NEO niet of nauwelijks waarneembaar. Beide teams traden overigens aan met een mix van nieuwkomers en van jongens, die inmiddels horen te weten waar Abraham de mosterd haalt. Die beide “mengsels” hadden het lastig en hanteerden vooral en veelvuldig “de lange haal”. Een goed lopende aanval was op het Zuidersportpark dan ook een zeldzaam verschijnsel. Dat zal echter beter moeten en het liefst komende zaterdag al, wanneer men in Enschede op het ook nog puntloze Achilles E stuit.

De eerste wedstrijden I
Achilles E o.23 verloor net als ONS Sneek de eerste twee duels. Op 30 augustus vond de ploeg van trainer Tommy Schmit kort na rust nog wel de aansluiting, maar daarna liep Rohda Raalte uit van 2-1 naar 5-1. Afgelopen zaterdag nam men op eigen terrein tegen SV Urk o.23 tot twee keer toe een voorsprong en leek een resultaat in de markt. In de tweede helft van de tweede helft sloegen de bezoekers echter nog twee keer toe, waarbij de 2-3 in de voorlaatste minuut niet alleen erg zuur was maar ook weinig ruimte bood om één en ander nog recht te zetten.

De eerste wedstrijden II
Het is overigens niet de eerste keer dat de o.23-teamsw van Achilles E en ONS Sneek tegen elkaar in het strijdperk treden. In de voorjaarsreeks van 2023-2024 zaten beide namelijk in dezelfde divisie. Die krachtmetingen werden toen “back to back” afgewerkt. In “de Oost” bleef een heerlijke wedtrijd toen zonder krenten (lees: zonder doelpunten), waarna ONS Sneek de return met 3-2 won. De oranjehemden namen toen door goals van Welmer van der Heide en Lars Wolke een 2-0 voorsprong, waarna de ploeg uit Twente koert na rust de 2-1 scoorde. Op het uur herstelde Yazid Ismail de oude marge weer, maar twee minuten later brachten de bezoekers de spanning weer volledig terug. Die bleef tot het einde boven het Zuidersportpark hangen. Uiteindelijk trok ONS Sneek o.23 de marginale marge over de streep met plek één als beloning.

(Opvallende) namen
​Sherello Heye die nu nog steeds tot de selectie van ONS Sneek o.23 behoort, verscheen bij die zege aan de aftrap, terwijl Sander van Netten toen na zeventig minuten als invaller binnen de lijnen kwam, Een andere opvallende naam aan Sneker zijde was die van de toen 29-jarige Nigel Hardenberg – nu Sneek Wit Zwart – die destijds terugkwam van een blessure en die die dag in “het tweede” wedstrijdritme opdeed.

Dezelfde line-up?
Of Van Netten zaterdag als speler meereist naar Enschede, ligt niet echt in de lijn der verwachting. De middenvelder herstelt volgens welingelichte bronnen van een blessure en op zijn rentree dient nog een tijdje te worden gewacht. Dat betekent dat de technische stat naar alle waarschijnlijkheid weer een greep in de kast van een ander jeugdteam moet doen en dat de line-up grotendeels dezelfde zal zijn als die, die in de tweede helft tegen NEO acte de présence gaf.

​Of die formatie in staat is om zaterdag in Enschede een eerste dagsucces te behalen moet blijken. De o.23-teams zijn vaak een “groeimode;” en als dat van ONS Sneek zaterdag weer een heel klein beetje groeit, dan behoort een resultaat voor de jonge Snekers wellicht tot de mogelijkheden.

​​Onderlinge resultaten: 
2023-2024: ONS Sneek o.23 – Achilles E o.23 3-2 (competitie-voorjaarsreeks)
2023-2024: Achilles E o.23 – ONS Sneek o.23 0-0 (competitie-voorjaarsreeks)