Amateurvoetbal is diep verankerd in de Friese samenleving. Van het platteland tot de stad zijn voetbalclubs ontmoetingsplekken, leeromgevingen en bronnen van beweging, kameraadschap en lokale trots. Voor veel mensen is lid zijn van een voetbalclub vanzelfsprekend, maar aan dat lidmaatschap hangt een prijskaartje. Die prijs, de contributie, verschilt per club en roept vragen op over toegankelijkheid, eerlijkheid en verschillen tussen regio’s. Dit artikel onderzoekt hoe de contributies voor senioren zijn opgebouwd bij amateurvoetbalverenigingen in Friesland, wat de gemiddelde hoogte is en welke factoren bijdragen aan de verschillen tussen clubs.

De gegevens in dit artikel zijn verzameld uit een representatieve steekproef van Friese amateurverenigingen verspreid over de provincie, waaronder dorpsclubs, stadclubs, zondag- en zaterdagverenigingen en combinatiesportverenigingen. Daarbij is alleen gekeken naar reguliere veldvoetbalcontributies voor spelende senioren (exclusief 7×7, veteranen, zaalvoetbal of alleen trainen). De analyse is gebaseerd op tarieven die clubs zelf publiceren op hun websites en aanvullende informatie die openbaar beschikbaar is.

Hoewel er in Friesland ongeveer 150 amateurclubs actief zijn, biedt deze aanpak een betrouwbaar en representatief beeld van de gangbare contributiestructuren.

De cijfers

Uit de onderzochte gegevens blijkt dat de jaarlijkse contributie voor een seniore amateurvoetballer in Friesland gemiddeld tussen de €180 en €240 ligt. Clubs hanteren uiteenlopende structuren, maar de meeste contributies vallen binnen deze bandbreedte.

Enkele voorbeelden ter illustratie:

• FC Harlingen rekent slechts €155 per jaar voor een volledig seniorenlidmaatschap, inclusief de verplichte kledinglijn.
• VV De Trije Doarpen, een kleine dorpsvereniging, vraagt €198 voor heren en €176 voor dames.
• SC Franeker, een grotere vereniging in een stad, komt uit op €260 per seizoen, waarbij €10 bestemd is voor het kledingfonds.
• LVV Friesland, actief op zowel veld als in de zaal, hanteert €236 voor veldvoetbal.
• S.V. Mulier, werkt met kwartaalbetalingen en komt op jaarbasis uit op circa €140 exclusief bijkomende kosten zoals wasgeld.
• SSS’68 Marsum, kost per jaar €135 euro, hier komt nog een kosten over heen voor het wassen van de kleding wat jaarlijks 22,50 bedraagt.

Wat valt op?

De goedkoopste clubs bevinden zich meestal in kleinere dorpen, waar vaste lasten lager zijn en waar vrijwilligers veel werkzaamheden overnemen. Clubs in steden of grotere kernen hebben vaak hogere kosten door onder andere accommodatiehuur, kledingvoorzieningen of organisatorische eisen.

Daarnaast bieden veel verenigingen regelingen die de feitelijke contributielast beïnvloeden. Zo zijn er clubs die kortingen bieden aan gezinsleden, studenten, vrijwilligers of langdurige leden. Andere verenigingen hanteren een verplichte kledingbijdrage of brengen aparte kosten in rekening voor wasdiensten. Dit maakt een één-op-één vergelijking complexer, maar het beïnvloedt in de praktijk de uiteindelijke kosten voor leden.

Factoren die de contributie beïnvloeden

1. Organisatiestructuur

Verenigingen met een eigen accommodatie of complex hebben doorgaans hogere onderhoudskosten. Bij grotere clubs liggen de tarieven vaak hoger vanwege professionalisering van beheer, kledingvoorziening, trainersvergoedingen en complexonderhoud.

2. Kleding en materialen

Clubs die kleding centraal regelen, brengen hiervoor meestal een aparte bijdrage in rekening. Dat komt boven op de contributie. Sommige verenigingen doen dit via een kledingfonds (€10–€30 per jaar), anderen werken met borgsystemen.

3. Wasgeld en vrijwilligersbijdrage

Een aantal clubs rekent extra voor wasdiensten, meestal tussen de €10 en €25 per jaar. Ook komt het voor dat leden een verplichte vrijwilligersbijdrage betalen die teruggevraagd kan worden als ze zich inzetten voor de club (denk aan bardiensten of schoonmaakdiensten).

4. Veld- én zaalvoetbal

Clubs die beide disciplines aanbieden zoals LVV Friesland hanteren gecombineerde tarieven die kunnen oplopen tot €340 per jaar voor leden die zowel veld als zaal spelen.

5. Betaalstructuur

Veel clubs bieden opties voor kwartaal- of maandbetaling.

Spreiding en uitschieters

Hoewel de gemiddelde contributie tussen €180 en €240 ligt, zijn er duidelijke uitschieters:

• Aan de onderkant bevinden zich clubs als SSS’68 (€135 per jaar) of FC Harlingen (€155).
• Aan de bovenkant vinden we clubs als VV Heerenveen (€315 per jaar) of L.A.C. Frisia 1883 (€295 per jaar)

Opvallend is dat de spreiding tussen dorpen en steden niet altijd strikt te verklaren is op basis van locatie alleen. Interne keuzes van clubs, bijvoorbeeld het wel of niet faciliteren van kleding, wasdiensten of het huren van complexen, hebben minstens zo veel invloed.

Wat betekent dit voor de speler?

Voor een volwassen voetballer die wekelijks op het veld staat bij een Friese amateurclub, betekent dit dat hij of zij jaarlijks rekening moet houden met een bedrag van ongeveer €200 tot €250 inclusief bijkomende kosten zoals kledingfonds en wasgeld. Dat komt neer op ongeveer €4 tot €5 per week, wat in verhouding tot andere sportverenigingen als relatief betaalbaar wordt beschouwd.

Toch kan dit bedrag voor sommige huishoudens een belemmering vormen. In Friesland wordt dit deels opgevangen door voorzieningen als het Jeugdfonds Sport & Cultuur of gemeentelijke regelingen voor minima, al gelden die vooral voor jongeren. Voor senioren met beperkte middelen blijven contributies een reële drempel.

Het amateurvoetbal in Friesland is levendig, hecht en bereikbaar maar niet gratis. Senioren betalen in de meeste gevallen tussen de €180 en €240 per jaar om lid te zijn van een voetbalclub. Extra kosten voor kleding of wasgeld zijn gebruikelijk, en de uiteindelijke lasten kunnen verschillen afhankelijk van waar je speelt, hoe groot de club is, en welke diensten de vereniging levert.

Hoewel er grote verscheidenheid is, blijkt uit het onderzoek dat Friese amateurclubs in het algemeen transparant en redelijk zijn in hun contributiebeleid. Toch blijven er verschillen bestaan die het voor sommige spelers moeilijk kunnen maken om zich aan te sluiten of actief te blijven. Het onderwerp verdient daarom blijvend aandacht, zeker nu verenigingen geconfronteerd worden met stijgende kosten, hogere druk op vrijwilligers en veranderingen in sportdeelname.

Hoewel dit artikel gebaseerd is op zorgvuldig onderzoek, kunnen er onvoorziene fouten zijn of kunnen gegevens in de toekomst veranderen